Gözlerinden akan aşkla yıkanıp pîrüpâk olam Sözlerini kement gibi nutkuma sarıp lâl olam İstîdâdıma yakarıp avuçlarında can bulam Ellerinle gergefine işlediğin nakış olam Canımı…
-
-
“Şeb-i Yeldâ da uzar fecre kadar kıssa-ı aşk Tâ ki Mecnun bitirir nutkunu Leyla söyler…” İşte o gece, Aliye iç âleminde yaşadığı çetin kış…
-
Gökyüzü her zaman bu kadar mavi miydi? Kuşlar şarkı söyleyebiliyor muydu? Ağaçlar gerçekten yeşilin bütün tonlarını bünyesinde barındırır mıydı? Güneş yüzüne güler miydi insanın…
-
önceki bölüm… Aliye günün belli saatleri Ardıç Ağacını ziyaret ediyordu. Tepelerinde cıvıldayan Ardıç Kuşunda gördüğü hikmet, gönlündeki huzuru bir anlıkta olsa tekrar yeşertiyor, mutlak…
-
Bu hikâye, insanların dallarına çaputlar bağlayarak gölgesinde dualar ettiği, aynı dallar vasıtasıyla hastalıklarına şifa bularak bünyesini güçlendirdiği “Ardıç Ağacı” ile güzel sesiyle ruhları dinlendiren…
-